به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

ابداع ایمپلنتی که نابودکننده تومور سرطان مغز است

تاریخ انتشار: ۲۶ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۲۱۳۲۲۵

ایمپلنت مغزی جدیدی که برای از بین بردن تومور‌های مغزی طراحی شده است، از نور فروسرخ یا مادون قرمز (infrared light) برای فعال کردن نانوذرات در دستگاه استفاده می‌کند تا گرما تولید کرده و توده کشنده تومور را از بین ببرد. ایمپلنت مغزی جدید این کار را طی ۱۵ جلسه درمانی ۱۵ دقیقه‌ای انجام می‌دهد.

این نوآوری که توسط پژوهشگران دانشگاه استنفورد و به سرپرستی دکتر حامد آرامی (Hamed Arami) ابداع شده است، بین پوست و جمجمه کاشته می‌شود و دما را تا ۵ درجه سانتیگراد افزایش می‌دهد که به گفته دانشمندان برای از بین بردن سلول‌های سرطانی بدون آسیب رساندن به بافت مغزی اطراف کافی است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

روش استفاده از گرما موسوم به درمان فتوترمال (نورگرمایی)، در حال حاضر برای درمان تومور‌ها انجام می‌شود، اما تاکنون تنها در حین عمل جراحی استفاده شده بود.

آزمایش این ایمپلنت روی موش‌های مبتلا به تومور مغزی انجام شده است و موش‌هایی که با این فناوری درمان شده‌اند تا سه برابر بیشتر از حیواناتی که ایمپلنت در مغز آن‌ها کاشته نشده بود، زنده مانده‌اند.

این تیم پژوهشی روی گلیوبلاستوما متمرکز شده است که نوعی سرطان تهاجمی است که سالانه بیش از ۱۰۰ هزار آمریکایی را به کام مرگ می‌کشد و برای درمان، به جراحی جمجمه باز نیاز دارد که سپس با دوره‌های متعدد شیمی درمانی دنبال می‌شود.

پژوهشگران، ایمپلنت مغزی را با نانوذرات طلای ستاره‌ای شکل و یک آنتن کوچک برای تبدیل سیگنال‌های الکتریکی به نور فروسرخ که نانوذرات را برای تولید گرما فعال می‌کند، مجهز کرده‌اند و همه این فرآیند می‌تواند به صورت بی‌سیم و از راه دور انجام شود.

حامد آرامی، سرپرست این مطالعه می‌گوید: نانوذرات به ما کمک می‌کنند فقط تومور را هدف قرار دهیم، بنابراین عوارض جانبی در مقایسه با شیمی‌درمانی و پرتودرمانی نسبتا کمتر خواهد بود. همچنین قدرت و طول موج نور را می‌توان برای هدف قرار دادن تومور‌هایی با اندازه‌ها و مکان‌های مختلف در مغز تنظیم کرد.

این تیم در بیانیه‌ای اعلام کرده که ساختار و دُز نانوذرات برای تولید مقدار مناسب گرما، کالیبره شده است.

همانطور که گفته شد، موش‌های دارای تومور تهاجمی به دو گروه تقسیم شدند. یک گروه ایمپلنت را دریافت کردند و گروه دیگر آن را دریافت نکردند. وقتی نانوذرات فعال شدند، نه تنها موش‌ها اذیت نشدند، بلکه محققان متوجه شدند که نانوذرات در محل تومور باقی مانده‌اند و بافت‌های اطراف را به خطر نمی‌اندازند.

موش‌های دارای ایمپلنت به مدت ۱۵ دقیقه در هر روز در مدت ۱۵ روز تحت درمان قرار گرفتند و همه آن‌ها بدون نیاز به جراحی بهبود یافتند.

موش‌های تحت درمان با ایمپلنت به طور قابل توجهی بیشتر از موش‌های بدون ایمپلنت عمر کردند. آن‌ها به طور میانگین دو یا سه برابر بیشتر زنده ماندند، اگرچه پژوهشگران هشدار می‌دهند که مقایسه میزان بقا در گونه‌هایی با چنین طول عمر متفاوتی با انسان دشوار است.

پژوهشگران می‌گویند هنگامی که این روش درمانی جدید با شیمی‌درمانی ترکیب شد، موش‌ها حتی بیشتر عمر کردند.

حامد آرامی می‌گوید: بیماران مبتلا به گلیوبلاستوما اغلب تا دو تا سه سال پس از تشخیص بیشتر زنده نمی‌مانند، زیرا نمی‌توان تمام قسمت‌های تومور را از بین برد و تومور می‌تواند به دارو یا پرتودرمانی مقاوم شود. اکنون هدف ما از ترکیب این روش با سایر درمان‌ها، افزایش بقا است.

پژوهشگران تصور می‌کنند که وقتی دستگاه آن‌ها برای بیماران انسانی آماده شود، می‌تواند برای درمان، بدون اینکه به ویزیت‌های متعدد بیمارستانی نیاز باشد یا زندگی عادی بیماران مختل شود، در خانه استفاده شود.

باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوری

منبع: باشگاه خبرنگاران

کلیدواژه: سرطان مغز ایمپلنت مغزی موش ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۲۱۳۲۲۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

فناوری هشدار دهنده بلعیده شدن باتری ابداع شد

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا به نقل ازپاپ سای ، باتری‌های لیتیومی طی دو دهه اخیر تقریبا در تمام تجهیزات الکترونیکی از کنترل از راه دور گرفته تا ساعت‌های هوشمند و صد‌ها وسیله دیگر، تعبیه شده و اکنون به یک ابزار کاملا معمولی خانگی تبدیل شده اند.

همین در دسترس بودن باتری موجب شده هر روز بر تعداد کودکانی که باتری‌های کوچک را می‌بلعند نیز افزوده شود. آمار‌ها حاکی از آن است طی سال‌های ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۹ در آمریکا بیش از ۷۰ هزار و ۳۰۰ گزارش از خورده شدن باتری توسط کودکان به فوریت‌های پزشکی داده شده است. از این تعداد حدود ۸۵ درصد مربوط به باتری‌های دکمه‌ای بوده است.

کمیسیون ایمنی محصولات مصرفی آمریکا هشدار می‌دهد جدا از خطر خفگی، مواد شیمیایی موجود در باتری در صورت بلعیده شدن، طی چند ساعت می‌تواند باعث آسیب دیدگی شدید بدنی و حتی مرگ شود. همچنین، جریان الکتریکی تولید شده در اثر واکنش بزاق با باتری می‌تواند به طور همزمان بافت بدن را بسوزاند و منجر به عوارض بالقوه کشنده تری شود.

اکنون شرکت «انرجایزر» «Energizer» به منظور کمک به رفع نگرانی‌های مداوم سلامت عمومی با سازمان غیرانتفاعی ایمنی کودکان «ریسس پرپس» «Reese's Purpose» برای طراحی باتری دکمه‌ای ایمن‌تر و همچنین بسته بندی مقاوم‌تر برای کودکان همکاری می‌کند.

این شرکت در جدیدترین باتری‌های سکه‌ای شکل خود، به غیر از یک پوشش تلخ و غیر سمی که به طور فزاینده‌ای روی محصولات مشابه یافت می‌شود، باتری‌ها را در ظرفی قرار داده برای باز کردن آن به قیچی نیاز است. اما اگر کودکی توانست آن را باز کند و ببلعد، والدین تقریبا فورا می‌توانند متوجه شوند آیا لازم است با اورژانس تماس بگیرند یا خیر.

این باتری که به عنوان «فناوری هشدار رنگی» توصیف می‌شود، وقتی با رطوبت، مانند بزاق دهان مخلوط شود، از قسمت پایین نقطه دار و منفی باتری، رنگ آبی غیرسمی و استاندارد غذایی آزاد می‌کند.

بر اساس اعلام Energizer، این باتری‌ها تقریبا به اندازه یک اونس نوشیدنی ورزشی طعم دار رنگ دارند و پس از چند بار شستشو با آب یا مسواک زدن از بین می‌روند.

با این حال، صرف نظر از نوآوری‌های محافظت از کودکان، والدین در صورت مشکوک شدن به بلع باتری، باید فورا کودک را به مراکز درمانی برسانند.

مرکز ملی سم کاپیتال نسبت به القای استفراغ هشدار می‌دهد و در عوض توصیه می‌کند درصورتی که باتری بلعیده شد، به کودک بالای ۱۲ ماه، عسل بدهند.

انجام این کار می‌تواند باتری بلعیده شده را بپوشاند و در نتیجه تا رسیدن به مراکز درمانی، سوختن شیمیایی بافت داخلی بدن را به تاخیر می‌اندازد. با این حال، کودکان زیر یک سال نباید عسل بخورند، بنابراین باید به سرعت آنها را به اورژانس برای عکسبرداری با اشعه ایکس رساند.

انتهای پیام/